Voor vandaag stonden drie huisbezoeken op de agenda. Vrijdag werd ik echter gebeld over het eerste huisbezoek; mevrouw had te horen gekregen dat haar moeder in zorgelijke toestand in het ziekenhuis lag en wist niet of ze vandaag wel beschikbaar was voor het gesprek. We hebben het huisbezoek dus omgezet in een telefonische afspraak, om toch even contact te hebben.
Wanneer ik haar bel, vertelt zij dat ze zaterdag bij haar moeder is geweest. Het was, naast natuurlijk verdrietig, ook een heel mooi bezoek, want ze hebben nog veel tegen elkaar kunnen zeggen. De warmte en liefde was aan mijn kant van de telefoon te voelen, maar ook het verdriet. Ze gaat verder met haar verhaal; vanochtend werd ze door haar vader gebeld met de mededeling dat de toestand van moeder ernstig verslechterd is en ze vandaag waarschijnlijk afscheid zullen gaan nemen. Mevrouw is verdrietig, want ze kan daar niet bij zijn.
De reden: zij heeft een bijzonder slechte gezondheid en mag daardoor niet met het openbaar vervoer. Zij heeft een Valyspas, waarmee zij een bepaald aantal kilometers op jaarbasis bovenregionaal mag reizen. Haar ouders wonen echter zo ver van haar, dat zij met twee bezoekjes al door haar jaarlijkse kilometers heen is. Dit betekent dat zij, na haar bezoekje van zaterdag, haar kilometers zal moeten bewaren voor de begrafenis. Bij de Valys mag je onbeperkt reizen, maar na de jaarlijkse kilometers gaat de prijs opeens flink omhoog en dit kan mevrouw helaas niet betalen.
Dit raakte mij wel. Je zult maar de pech hebben dat je gezondheid je zo in de steek laat en dan mede daardoor niet bij je ouders kunnen zijn wanneer dat zo gewenst is. Er moeten toch uitzonderingen op de regel gemaakt kunnen worden dacht ik; dus ik ben wat telefoontjes gaan plegen. Met de Valys; mevrouw kan een aanvraag doen voor meer kilometers maar dat is een langer durend bureaucratisch proces, daar heeft ze nu niets aan. Daarna heb ik gebeld met de S1 verpleegkundige van de gemeente; zij gaf de tip om de Stichting Fonds voor Ons uit Heino eens te bellen.
Er werd gelijk opgenomen door een heel vriendelijke mevrouw. Zij luisterde en dacht mee, ze kon niet gelijk besluiten maar zou het intern gaan overleggen. Ondertussen heb ik de mevrouw waar het allemaal om gaat weer gebeld en verteld wat ik te weten was gekomen. Ik heb haar gevraagd zelf even met het fonds contact op te nemen. Even later word ik gebeld; er is een oplossing! Mevrouw gaat vandaag met haar Valys kilometers naar haar ouders toe. Wanneer er binnenkort een begrafenis volgt, kan zij voor twee dagen een auto met volle tank lenen bij Garagebedrijf Neppelenbroek in Heino; Fonds voor Ons neemt de overige benzinekosten voor haar rekening.
Fijn dat er in deze gemeente zo naar elkaar kan worden omgekeken en we elkaar kunnen helpen wanneer dat zo nodig is.
